Diazo-kopiëren in het kantoor
Door het algemene gebruik van blauwdruk en diazo-kopiëren (waarbij lichtdoorlatende originelen nodig zijn) in de tekenkamer is het daar gebruikelijk geworden om originele tekeningen op transparant papier te maken.
In het kantoor is dit veel minder het geval. Hier zijn documenten in de regel niet lichtdoorlatend, en worden ze soms ook aan twee zijden bedrukt. Hierdoor is het niet of nauwelijks mogelijk om kantoordocumenten te kopiëren met de diazo-methode.
Hoewel bij Van der Grinten interne documenten op transparant papier worden getypt, is dat op andere kantoren veel minder het geval. Niettemin brengt Océ een aantal diazoapparaten voor kantoordocumenten op de markt.
Louis van der Grinten, de uitvinder in de familie, zet zich aan deze uitdaging en bedenkt een nieuwe techniek, raster-reflectografie, die later in het productenpakket van het bedrijf werd opgenomen onder de naam Rétocé, met bijbehorende apparatuur.
In het Rétocé-procedé wordt gebruik gemaakt van een transparant kopiemateriaal dat van boven bedekt is met een zwarte laag met microscopisch kleine gaatjes en aan de onderkant met een diazo laag. Dit materiaal, bekend als “stripfilm”, wordt op het (niet-transparante) origineel gelegd en van bovenaf belicht. Licht dringt door de gaatjes en wordt door onbedrukte delen van het origineel teruggekaatst naar de diazo laag en belicht die zo uit. 
Vervolgens wordt het diazomateriaal ontwikkeld, waarbij de niet-uitbelichte delen van de diazolaag zwart worden, met vrijwel onzichtbaar kleine witte vlekjes. Vervolgens wordt de zwart-gerasterde bovenlaag eenvoudig afgestript, waarna een transparante kopie resulteert, die weer als origineel kan dienen voor normale (goedkope) diazo-kopieën.
Het Rétocé-procédé komt begin jaren 1930 op de markt, met verschillende apparaten, zowel grote als kleine (tafelmodellen). Océ heeft hier veel succes mee in de markt.
Na de Tweede Wereldoorlog wordt het Rétocé-procédé verbeterd en er wordt een aantal nieuwe apparaten toegevoegd.
.
Later komt voor het kopiëren van niet-lichtdoorlatende documenten naast de stripfilm ook het transferfilm-procédé op de markt.
Er wordt een nieuw beeldmerk gedeponeerd voor het bedrijf, de “Trifidus”, dat licht dat door de gaatjes schijnt symboliseert.
Océ is het enige bedrijf ter wereld dat diazo-procédés voor niet-transparante originelen aanbiedt.
De komst van een nieuwe technologie, de elektrofotografie, zal de kantoormarkt echter geheel veranderen. Ook Océ moet hierdoor een nieuwe richting kiezen.